woven geotextiel bestaat uit ten minste twee groepen parallelle garens (of platte filamenten). Eén groep wordt ketting genoemd langs de longitudinale richting van het weefgetouw (de richting van stoffen reizen), en de andere groep wordt inslag genoemd. Warp en inslaggarens worden geweven in stoffenvorm met verschillende weefapparatuur en -processen. Ze kunnen worden geweven in verschillende dikte en compactheid volgens verschillende toepassingsbereiken. In het algemeen is de gesponnen geotextiel dun, heeft een sterke treksterkte in zowel verticale als horizontale aanwijzingen (lengtegraad is groter dan breedtegraad), en heeft een goede stabiliteit.